Kolejna recenzja do "Gazety na Chmielnej"
Kawa na ulicy
Ja wiem że to bezmyślne kopiowanie wzorców z Zachodu, ale może ja właśnie lubię bezmyślnie kopiować wzorce z Zachodu. Przynajmniej niektóre. Picie kawy w kartonowym kubku na ulicy na pewno jest jednym z nich.
Kolejny zarzut, skoro od zarzutów zaczęliśmy, jest taki, że to produkt cywilizacji pośpiechu i profanacja dla kawy, że kawą trzeba się delektować w spokoju i z ceramicznej filiżanki.
Cóż, po pierwsze jedno nie wyklucza drugiego, po drugie kawa w kartonowym kubku nie koniecznie jest szybko łykanym w drodze do pracy fast drinkiem. Znacznie częściej jest to element umilający spacer, spotkanie na ulicy w bardziej nieformalnej niż kawiarniana atmosferze, która pozwala na robienie wielu rzeczy, których w kawiarniach nie można, np. zapalenie papierosa, co jest złe i od czego osobiście szczęśliwie się uwolniłem, ale co dla wielu osób jest z piciem kawy nierozerwalnie powiązane.
Sprawa jest dodatkowo o tyle ważna, że w Warszawie mimo pozytywnych zmian w tym kierunku ciągle jeszcze brakuje ulicznego życia jakie można zobaczyć w innych miastach Europy. Chmielna, Foksal i Nowy Świat są pod tym względem pewną enklawą i tu właśnie można najczęściej wypatrzyć osoby z kubeczkami w dłoniach. Oczywiście najwięcej emocji budzi pewna amerykańska sieciówka. Do tych emocji nie chciałbym się raczej odnosić, zwłaszcza, że takich sieciówek mniej znanych jest na Nowym Świecie i Chmielnej kilka oferujących kawę w różnych zakresach cenowych i różnej jakości, przy czym te dwie rzeczy niekoniecznie są powiązane.
Chciałbym zwrócić uwagę raczej na przedsięwzięcia niezależne, które na dodatek umożliwiają nie tylko otrzymanie kawy w kubku ale również spożycie jej na ulicy w bardziej wyrafinowanej formule. Na Zachodzie, w który jestem bezkrytycznie wpatrzony, takich przedsięwzięć zwanych stand up bar, składających się z okienka i kilku stojących na ulicy stolików jest wiele. Oferują one kawę na wynos i na miejscu oraz kanapki na śniadanie albo szybki lancz. Kojarzą się bardziej z filmów o Nowym Jorku, ale niepostrzeżenie pojawiły się również w Warszawie.
Pierwszą z tych knajpek jest barek 5,29, którego nazwa odzwierciedla metraż lokalu. Oczywiście tak skromna powierzchnia wyklucza przebywanie w nim kogokolwiek poza obsługą. Wszyscy klienci muszą się zatem zadowolić miejscem na ulicy, które może nie jest za ciekawe gdyż jest to sam koniec ulicy Kruczej zaraz za przejazdem w Widok, ale też nie jest najgorzej. W zasięgu wzroku skrzyżowanie Kruczej z Alejami, Smyk, Bracka, Dom Jabłkowskich i Chmielna, a więc dość strategiczny punkt obserwacyjny. W razie gdyby kogoś bardziej od prawdziwego życia interesował świat wirtualny knajpka oferuje darmowe wifi.
Jeśli więc czas i aura pozwalają warto zamiast w papierowym kubku spożyć tutejszą naprawdę pyszną kawę stojąc przy okienku (jest też parę stolików, przy których można zasiąść ale to już dla mnie nie ma klimatu). W dni upalne można się ochłodzić np ich autorską lemoniadą na którą składa się sok z wyciskanej pomarańczy i cytryny i liście mięty i zielona pietruszka, wszystko zmiksowane w blenderze z lodem. Opcją pozakawową są również koktajle i smoothie zwane Sebuś lub Prins, nie wiem z czego ale bardzo dobre. Do przegryzienia poza oczywistym kłsantem i innymi słodkościami są też rewelacyjne kanapki opiekane, na ciabatach, z fajnymi dodatkami. Włoska mortadela, grillowane warzywa, sery, co kto lubi. Ceny poniżej standardowych dla tego typu przybytków, kawa wokół kwoty dziesięciu złotych plus minus a kanapki za kilkanaście.
Takich knajpek będzie się pojawiać z czasem coraz więcej. Już na dniach w pięknym modernistycznym pawilonie stacji Warszawa Powiśle (chodzi o górną kasę , gdyż dolna została już dawno z powodzeniem zaadoptowana na klub) otwiera się filia znanego barku Małpi Biznes z Marszałkowskiej, który podobnie jak 5,29 nie przewiduje miejsca dla klientów. Tutaj jednak do dyspozycji jest niedawno odnowiony hall dworcowy więc w razie niesprzyjającej aury będzie to atut wynagradzający nieco bardziej peryferyjne położenie barku. Oferta Małpiego Biznesu to również pyszna kawa, autorskie koktajle i kanapki w bardzo przyjaznych jak na tego typu miejsca cenach.
A potem można ściskając w ręku kubek z kawą wsiąść do pociągu byle jakiego, ważne żeby na linii otwockiej i dojechać do stacji Warszawa Falenica, gdzie też jest kawiarnia wprawdzie z tych większych, bo ma nawet salę kinowo koncertową, ale kawiarniane stoliki rozstawione są też prosto na peronie pozwalając obserwować przy kawie jak toczy się życie i być jego częścią. I o to chodzi.
5.29, ul. Krucza 51 (róg Widok), czynne pon.-pt. 8-20, sob. 11-20, nie można płacić kartą
Małpi Biznes, PKP Powiśle i ul. Marszałkowska 85, czynne pon.-pt. 7-19, sob. 10-19, nie można płacić kartą
Kawa na ulicy
 |
| Autor raczący się kawą w Małpim Biznesie |
Ja wiem że to bezmyślne kopiowanie wzorców z Zachodu, ale może ja właśnie lubię bezmyślnie kopiować wzorce z Zachodu. Przynajmniej niektóre. Picie kawy w kartonowym kubku na ulicy na pewno jest jednym z nich.
Kolejny zarzut, skoro od zarzutów zaczęliśmy, jest taki, że to produkt cywilizacji pośpiechu i profanacja dla kawy, że kawą trzeba się delektować w spokoju i z ceramicznej filiżanki.
Cóż, po pierwsze jedno nie wyklucza drugiego, po drugie kawa w kartonowym kubku nie koniecznie jest szybko łykanym w drodze do pracy fast drinkiem. Znacznie częściej jest to element umilający spacer, spotkanie na ulicy w bardziej nieformalnej niż kawiarniana atmosferze, która pozwala na robienie wielu rzeczy, których w kawiarniach nie można, np. zapalenie papierosa, co jest złe i od czego osobiście szczęśliwie się uwolniłem, ale co dla wielu osób jest z piciem kawy nierozerwalnie powiązane.
Sprawa jest dodatkowo o tyle ważna, że w Warszawie mimo pozytywnych zmian w tym kierunku ciągle jeszcze brakuje ulicznego życia jakie można zobaczyć w innych miastach Europy. Chmielna, Foksal i Nowy Świat są pod tym względem pewną enklawą i tu właśnie można najczęściej wypatrzyć osoby z kubeczkami w dłoniach. Oczywiście najwięcej emocji budzi pewna amerykańska sieciówka. Do tych emocji nie chciałbym się raczej odnosić, zwłaszcza, że takich sieciówek mniej znanych jest na Nowym Świecie i Chmielnej kilka oferujących kawę w różnych zakresach cenowych i różnej jakości, przy czym te dwie rzeczy niekoniecznie są powiązane.
Chciałbym zwrócić uwagę raczej na przedsięwzięcia niezależne, które na dodatek umożliwiają nie tylko otrzymanie kawy w kubku ale również spożycie jej na ulicy w bardziej wyrafinowanej formule. Na Zachodzie, w który jestem bezkrytycznie wpatrzony, takich przedsięwzięć zwanych stand up bar, składających się z okienka i kilku stojących na ulicy stolików jest wiele. Oferują one kawę na wynos i na miejscu oraz kanapki na śniadanie albo szybki lancz. Kojarzą się bardziej z filmów o Nowym Jorku, ale niepostrzeżenie pojawiły się również w Warszawie.
Pierwszą z tych knajpek jest barek 5,29, którego nazwa odzwierciedla metraż lokalu. Oczywiście tak skromna powierzchnia wyklucza przebywanie w nim kogokolwiek poza obsługą. Wszyscy klienci muszą się zatem zadowolić miejscem na ulicy, które może nie jest za ciekawe gdyż jest to sam koniec ulicy Kruczej zaraz za przejazdem w Widok, ale też nie jest najgorzej. W zasięgu wzroku skrzyżowanie Kruczej z Alejami, Smyk, Bracka, Dom Jabłkowskich i Chmielna, a więc dość strategiczny punkt obserwacyjny. W razie gdyby kogoś bardziej od prawdziwego życia interesował świat wirtualny knajpka oferuje darmowe wifi.
Jeśli więc czas i aura pozwalają warto zamiast w papierowym kubku spożyć tutejszą naprawdę pyszną kawę stojąc przy okienku (jest też parę stolików, przy których można zasiąść ale to już dla mnie nie ma klimatu). W dni upalne można się ochłodzić np ich autorską lemoniadą na którą składa się sok z wyciskanej pomarańczy i cytryny i liście mięty i zielona pietruszka, wszystko zmiksowane w blenderze z lodem. Opcją pozakawową są również koktajle i smoothie zwane Sebuś lub Prins, nie wiem z czego ale bardzo dobre. Do przegryzienia poza oczywistym kłsantem i innymi słodkościami są też rewelacyjne kanapki opiekane, na ciabatach, z fajnymi dodatkami. Włoska mortadela, grillowane warzywa, sery, co kto lubi. Ceny poniżej standardowych dla tego typu przybytków, kawa wokół kwoty dziesięciu złotych plus minus a kanapki za kilkanaście.
Takich knajpek będzie się pojawiać z czasem coraz więcej. Już na dniach w pięknym modernistycznym pawilonie stacji Warszawa Powiśle (chodzi o górną kasę , gdyż dolna została już dawno z powodzeniem zaadoptowana na klub) otwiera się filia znanego barku Małpi Biznes z Marszałkowskiej, który podobnie jak 5,29 nie przewiduje miejsca dla klientów. Tutaj jednak do dyspozycji jest niedawno odnowiony hall dworcowy więc w razie niesprzyjającej aury będzie to atut wynagradzający nieco bardziej peryferyjne położenie barku. Oferta Małpiego Biznesu to również pyszna kawa, autorskie koktajle i kanapki w bardzo przyjaznych jak na tego typu miejsca cenach.
A potem można ściskając w ręku kubek z kawą wsiąść do pociągu byle jakiego, ważne żeby na linii otwockiej i dojechać do stacji Warszawa Falenica, gdzie też jest kawiarnia wprawdzie z tych większych, bo ma nawet salę kinowo koncertową, ale kawiarniane stoliki rozstawione są też prosto na peronie pozwalając obserwować przy kawie jak toczy się życie i być jego częścią. I o to chodzi.
5.29, ul. Krucza 51 (róg Widok), czynne pon.-pt. 8-20, sob. 11-20, nie można płacić kartą
Małpi Biznes, PKP Powiśle i ul. Marszałkowska 85, czynne pon.-pt. 7-19, sob. 10-19, nie można płacić kartą
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz